Mendoza en Cordoba

Donderdag 8 november

Na een aantal dagen reizen komen we aan in Mendoza, dit is een wijngebied, vanuit de bus keken we al een paar dagen naar uitgestrekte wijnvelden. Hier komt de welbekende Malbec vandaan maar ook de Torontés, en wat andere soorten. We besluiten de volgende dag een fietstocht te gaan maken langs verschillende Bodega’s. 

Vrijdag 9 november

We rijden met een Taxi naar Maipu een plaats net buiten Mendoza. We gaan met de Taxi want makkelijk en de Taxi’s zijn niet duur, nu hoeven niet uit te zoeken welke bus, waar opstappen en waar uitstappen, de taxi zet ons gewoon na een uur rijden af bij de fietsverhuur. Daar krijgen we een fiets en zoeken we een route uit, we kiezen een route van 5 uur langs 6 Bodega’s en een plek waar ze allerlei olijven en chocolade specialiteiten maken. Lekker, fietsen en in de korte broek want we zijn de kou allang uit. Het is een graadje of 30, het is dus heet en drinken veel water. Bij de 1e Bodega betalen we 120 Peso’s om de daar gemaakte wijn te proeven. Voor dat geld mg je 3 wijnen proeven, dus ik kies er 3 en Cora kiest 3 andere. Nu krijg je bij een proeverij normaal een beetje wijn, maar deze glazen gaan gewoon half vol. Cora begint al wat de giechelen als we naar de volgende Bodega fietsen, daar weer een proeverij, weer 3 half volle glazen. Ik had al eerder verteld dat Argentijnen niet ontbijten, een kop koffie en een koekje dat is het. Nu zijn wij na een paar weken al aardig ingeburgerd, en we houden niet van koek in de ochtend. We beginnen te tollen van de alcohol, zo gaan we het einde van de fietstocht niet halen en willen ook niet in de berm belanden. Bij de volgende Bodega gaan we lunchen en nemen we een glas Cola besluiten we. Het fietsen begint moeizaam te worden en de zon schijnt meedogenloos, we zweten. Aangekomen bij de 3e Bodega bestellen we een stevige lunch maar van een Cola heeft de Bodega nog nooit gehoord. Verontwaardigd leggen ze uit, op een Bodega drink je wijn en gebruik je water om te spoelen, that’s it, dus weer een glas wijn bij het eten. We nemen ruim de tijd voor de lunch en koelen af in de schaduw. We slaan vervolgens 2 Bodega’s over en gaan naar de Olijven en chocolade specialiteiten. Even geen wijn meer, nog 1 Bodega te gaan. Dat is een behoorlijk eind fietsen en het is echt warm, we wijken uit naar een benzinestation. Daar is koud water en nog veel belangrijker, een airco, we hebben 40 minuten nodig om af te koelen. De laatste Bodega is de grootste en heeft ook een museum. Bijna alle Bodega’s in deze Mendozastreek zijn gestart door Italiaanse Emigranten. Weer wijn proeven, deze keer 2 glazen met een beetje wijn. Hierna leveren we de fiets in bij de verhuur die ook een wijn bar heeft, het is happy hour en we worden uitgenodigd. We bedanken, genoeg wijn gehad voor nu. We nemen de gewone bus terug naar de stad.

Zaterdag 10 november

We moeten vroeg opstaan, heel vroeg half 5 want we gaan met de luxe touringcar naar Cordoba ongeveer 8 uur rijden dus haverwege de middag komen we aan. De hostel waar we aankomen blijkt onervaren, het gaat een beetje rommelig onze verwelkoming. Het Hostel wordt gerund door een jong stel en hij spreekt uitstekend Engels, het blijkt eigenlijk een studentenhuis te zijn en ze proberen te upgraden. We gaan de stad in, het is een studenten stad die bruist als een malle. Met is even wennen voor ons na alle ongerepte natuur en de wijnstreken die we de afgelopen weken hebben bezocht. Er is een grote demonstratie aan te gang met een paar duizend studenten, het blijkt om gelijke rechten voor homo’s en lesbiennes te gaan, overal regenboog vlaggen. Daarnaast gillende sirenes van hulpdiensten, 10 tallen openbaar vervoer bussen en overvolle terrassen en straat artiesten die hun ding doen bij spuitende fonteinen. Dit is een levendige stad zoals het hoort in Zuid Amerika.   

Zondag 11 november

We gaan weer de stad in een stadwandeling maken, Cora heeft enkele punten in de stad die ze wil bezoeken. Ik kijk vooral uit naar sportcafés, vandaag rijd Max F1 in Brazilië. Formule 1 blijkt niet te leven in deze stad, overal staat er voetbal op, er lijkt een soort klassieker te worden gespeeld zoals Ajax Feyenoord. De ene club is rood/wit en de andere blauw/geel en je verwacht dan dat er cafés in de ene kleur zijn en cafés in de andere kleur, hier niet. Hier is een heel wijk voor rood/wit en een andere wijk voor blauw/geel, de politie staat er tussenin. Het is behoorlijk massaal en intimiderend, maar niet agressief, we wennen eraan en als er een doelpunt valt lijk te hele stad de schudden. Het gejuich komt echt overal vandaan, uit flats, van de terrassen maar ook alle auto’s die toeteren. Ik kan het opschrijven maar je moet het echt meemaken, ik kan in woorden niet overbrengen wat er gebeurd bij een doelpunt. Geen formule 1 gezien, max wordt 2e nadat hij er wordt afgereden door Ocon, zonde. We ronden de stadswandeling af en drinken nog wat op een terras, dan eten en slapen