Ushuaia

26 oktober 2018 - Ushuaia, Argentinië

Vrijdag 26 Oktober

We staan vroeg op, we hebben een transfer naar het vliegveld Trelew. Van daaruit vliegen we naar Ushuaia de meest zuidelijke stad van de wereld verder kun je niet. Vanuit deze stad starten alle expedities naar Antarctica. Vanuit het vliegtuig zien we al dat dit nog veel ruiger en ongerepter is dan onze vorige bestemming. Eenmaal geland merken we dat het ook kouder is, het is begin zomer hier, hoe zou het in de winter zijn ? Een taxi brengt ons naar het appartement die we 3 dagen hebben. We lopen een rondje door de straten en naar de haven. De sfeer en omgeving is apart, je kent vast wel de series op Discovery Channel over de Ice Road Truckers en de Krabvissers, zo ziet het er hier uit, dit is het gebied van de dikke F150 Pick-up Trucks. De Kingscrab staat hier overal op het menu in de restaurants. We boeken een excursie naar de eilanden vlak voor de kust voor de volgende dag en reserveren een auto voor de dag daarna, een nieuwe deze keer. We zoeken een restaurant op, eten in Argentinië doe je trouwens om half 10 s ’avonds de restaurants gaan om 8 uur open. Daarna slapen.

Zaterdag 27 Oktober

Tegenvaller, de boot vaart niet uit vanwege slecht weer en dat is het ook. Het regent, waait en buiten de baai op volle zee is het helemaal niet te doen zegt de kapitein. Misschien kan de excursie morgen dus we verzetten de reservering. Balen en dus aanpassen, we lopen naar de autoverhuur en willen de auto een dag eerder en dat kan. Binnen 30 minuten is de auto geregeld en rijden we weg naar een Nationaal park, je kunt dan over onverharde wegen naar het zuidelijkste puntje van het eiland Ushuaia rijden en dat willen we graag want we hebben een plan. Dat vertel ik verderop, maar eerst nog even naar de Airport, we hebben namelijk weer internet problemen en willen overmorgen wel weer verder. Je kunt op 2 manieren van dit eiland af, per vliegtuig en per ferry en luxetouringcar. Die laatste optie duurt 16 uur en dat zien we niet zitten in deze kou, later bij betere temperaturen zullen we wel op deze manier gaan reizen, je beleeft het land dan beter dan vanuit een vliegtuig. Op de Airport net buiten de stad boeken we een ticket en rennen naar de auto, de regen striemt in het gezicht. Onderweg naar het park klaart het gelukkig op en na een uur gaat de zon zelfs schijnen we krijgen een voorjaarsgevoel. De 1e stop is bij een toeristische highlight waar we niet zo van zijn maar we hebben honger. Het zijn gerestaureerde stoomtreinen waarmee je een rondje door het park kunt rijden, hier stoppen touringcars met toeristen. Wij willen veel verder het park in, eigenlijk totdat de wereld ophoud en Antarctica begint. We scoren 2 broodjes en een cola, schieten een paar foto’s en rijden verder. Het is nu echt lekker weer, er kan een raam open. De onverharde wegen zijn natuurlijk nat en blubberig, de auto gaat soms dwars door de bocht Cora is niet blij, ik wel. Onderweg komen we steeds BBQ plekken tegen, hier staan de grote F150 Pick-up trucks van de locals er wordt gejaagd en gevist op forel, aan het spit hangen hele beesten en in een fles bier zit een liter. Dit is wat anders dan de Utrechtse heuvelrug met pannenkoeken boerderijen. We stoppen onderweg af en toe en maken een wandeling langs zoetwatermeren minstens zo groot als het IJsselmeer het eindpunt komt steeds dichterbij. Uiteindelijk komen we op een parkeerplaats, hier houd de weg op met de auto kun je niet verder, nog een paar kilometer lopen dan en dan kun je echt niet meer verder. Lopend over een afgebakend pad komen we nog een groot bord tegen. Argentinië wil hier duidelijk maken dat het vasteland ophoud maar Argentinië niet. In de jaren 50 heeft het land een enorm stuk van Antarctica geclaimd. We zijn er, we kunnen niet meer verder, voor ons de zee, we staan op een hoge klif. Hier gaan we ons plan uitvoeren, vorig jaar is onze lieve vriendin Alice overleden aan kanker. We hebben een potje van haar as bij ons en gaan haar hier uitstrooien. Alice hield ook van reizen, dit is de plek, dit past bij haar nagedachtenis, een emo-moment. We maken er een filmpje van, ik vertel er iets bij, volbracht, dit wilde we graag, we lopen terug, hand in hand.

Op de weg terug met de auto verbazen we ons over de ongereptheid van de natuur. Wat ook opvalt is dat het schoon is, geen afval langs de weg. We zijn ook in Brazilië geweest, ook een mooi land, maar veel meer vervuild en ook wat gemener. Na eer paar uur zijn we terug bij ons gehuurde appartement, we gaan uit eten zoals elke dag en daarna slapen. Morgen de excursie naar de zee.

Zondag 28 oktober

We worden wakker, het regent hard en het waait dat wordt vast geen excursie vandaag. We maken oploskoffie en eten een boterham, jas aan, muts op, sjaal om en kraag omhoog. We lopen naar de haven, ze zien ons al aankomen, de kapitein schud zijn hoofd er wisten het ook wel. We lopen terug en duiken een koffietent in en bestellen 2 dubbele espresso’s. Cora besteld er een gebakje bij carrotcake, ik bestel ook iets wat er lekker uitziet en zet mij tanden erin. Kolere, het is ongelofelijk zoet, ik laat meer dan de helft staan. S ’avonds gaan we naar een luxe restaurant en bezoeken daarna nog in een reizigers café, we hebben gelijk contact. Daarna slapen, morgen vliegen we weer verder

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

3 Reacties

  1. PV:
    17 november 2018
    Echt te gekke reportages. Maakt ons erg jaloers! Oof fantastische foto's.
  2. Ellen:
    17 november 2018
    Mooi Alice-momentje. Ze zou het er fantastisch gevonden hebben. En wij ook denk! Leuk om jullie reis mee te beleven!
  3. Joost:
    19 november 2018
    Een mooi verslag! Dus Alice is nu in Zuid Argentinië geweest!